Jean-Yves Péron

Welbespraakt, geschoold, beschaafd, innemend en met wijn die je overrompeld heeft Jean-Yves Péron al in 2012 ons hart gestolen en dat komt niet alleen door de superbe espresso.

HIROTAKE OOKA
Na het behalen van zijn graad in de structurele en functionele Biochemie stort de jonge Parijse student Jean-Yves Péron zich vol overgave op zijn werk als farmaceutisch onderzoeker maar merkt al snel dat in deze sector de deuren gesloten blijven. Het is het domein van apothekers. Wat nu?
Hij had vernomen dat er aan de faculteit in Bordeaux misschien meer eer te behalen viel en op een zonnige namiddag vertrekt hij naar Bordeaux voor het Nationaal Diploma Oenologie. Thuis werd alleen Mouton-Cadet gedronken en zijn vader had een voorkeur voor Krug Champagne. Zelf had hij weleens gehoord van een Gewürztraminer. Dat was zo ongeveer zijn bagage. En het vooruitzicht was niet echt gezellig want het eerste jaar moest opnieuw. Dat cruciale jaar kwam hij in het universitaire schoolbankje naast Hirotake Ooka te zitten, de zoon van een vooraanstaande Japanse familie met een verbazingwekkende kennis en passie over wijn die Hiro graag deelde met een kleine groep enthousiastelingen.

CHOC
Elke week waren er twee proeverijen op de Universiteit, één met de studentenvereniging en één of twee met de enthousiaste groep. Altijd blind natuurlijk. Aan het einde van zijn derde jaar begon Jean-Yves zelfs al wat intelligente opmerkingen te plaatsen en hij vertelt dat op een dag tijdens een van die sessies Hirotake met een St. Joseph uit 1998 van Dard & Ribo aankwam, een vin naturel en zonder zwavel.
"Het was een choc. Van de zes proevers vonden er twee het afschuwelijk (dat is geen wijn) twee begrepen het niet en Hiro en ik vonden het geweldig, en ik zei tegen mijzelf dat ik graag zo wijn zou willen maken”.

BORDEAUX EN PRIMEUR
Maar om dat te bereiken valt niet mee. Weliswaar heeft hij zijn studie goed volbracht en heeft hij het
NDO Diploma op zak maar als je niet de zoon van een wijnmaker bent zit er niets anders op dan met een stage te beginnen. In Oregon, het nieuwe Eldorado voor Pinot Noir, maakt hij kennis met de miljarden ontwikkelingen van immense wijndomeinen als b.v. Silicon Valley en in Saint-Emilion leert hij de gelikte wijnen maken voor de degustaties 'En Primeur' die elk jaar opnieuw in april voor de hele wereld worden gehouden. Bij Jean-Louis Grippa en Thierry Allemand leert hij snoeien en bij Bruno Schueller in de Elzas blijft hij hangen, als het mag het hele seizoen. Al het werk van wijngaard tot kelder heeft hij daar doorlopen en zegt veel trucjes te hebben geleerd maar aan het eind van het liedje wist ik dat ik zelf mijn eigen wijn wilde maken.

METTEZ DU GAMAY
En de zoektocht naar een paar hectare wijngaard met een goede bodem en de juiste ligging begint.
Met als hartenwens een stukje grond in de heuvels van Conflans niet ver van Albertville in de Haute-Savoie. Omdat zijn moeder daar een groot familiaal landhuis in Chevaline heeft nagelaten net boven het Lac d’Annecy. De wijngaarden die 25 km verderop liggen zijn gemakkelijk met de auto bereikbaar. Het geluk lacht hem toe en hij boft als hij ook nog eens 70 are Mondeuse van gemiddeld 70 jaar oude stokken op de kop weet te tikken waarvan de oudsten dateren uit 1893 en pal op het zuiden staan in een weelderige flora van wilde absint, Sint Janskruid en winde op een bodem van Mica-Schisten met aderen van kwarts en ijzerdioxide. Door de stijle terrassen is het onmogelijk om met machines te werken en daarom ploegt
Jean-Yves met een lier en de rest doet hij met de hand.
“Vroeger had iedereen wel 10 of 20 hectare Mondeuse voor eigen gebruik of voor op de tafels in de Bistro’s. Toen ik in 2004 in Albertville begon waren er nog 80 hectare Mondeuse en dat zijn er nu 3,5 waarvan
ik er 2,5 bezit. Niemand zit meer te wachten op die barre, onrijpe wijnen met te grote rendementen.
Als ze het mijn vader wilden verkopen riep hij altijd: gooi er maar Gamay in!

HALFZUSSEN
De wijnstokken die zich vastklampen aan de hellingen van Conflans worden gekweekt in potten net als de Syrah van Thierry Allemand in het gesteente van Cornas. Ondanks dat de Mondeuse een historische druif uit de Savoie is lijkt hij het meest op de Syrah. Volgens een DNA-test door een specialist in de genetica van de wijnstok zou door een kruising van de witte Mondeuse met de rode Dureza uit de Ardèche, de Syrah zijn ontstaan en door het kruisen met een ander ras – waarschijnlijk de Allobrogian ontstond de zwarte Mondeuse, de Mondeuse Noire. Dus Cornas Syrah en Albertville Mondeuse zijn halfzussen.
“Toen Thierry Allemand mijn perceel voor het eerst zag stond hij werkelijk paf en riep dat mijn Mondeuse zoveel meer overeenstemming had met zijn Syrah dan met die van Hermitage of Côte Rôtie”.

MET MIJN HAND OP MIJN HART
Mondeuse Noire is een rustiek ras met een goede resistentie tegen meeldauw en rot en vrij gemakkelijk om te kweken maar veel moeilijker om te rijpen en om een wijn zonder zwavel te kunnen maken is rijpheid een absolute voorwaarden. Maar ondanks dat Jean-Yves heel veel aandacht aan zijn biodynamische wijngaarden besteedt en experimenteert met plantdichtheid blijft zijn passie op de eerste plaats het maken van de wijn. “Ik denk in smaak. Er zijn smaken die ik lekker vind en andere smaken weer niet. Toen ik naar Chevaline verhuisde en mijn eerste wijnstokken had wist ik al vóór het oogsten hoe ik mijn wijn zou gaan maken. Dat klinkt heel overtuigend zullen sommigen zeggen!
“Ik weet:” zegt Jean-Yves, "waar mijn wijn van gemaakt wordt en ik weet wat ik moet doen om mijn wijn naar mijn smaak te maken. Gewoon door rijpe druiven in te laten weken, met de voeten te treden, zacht te persen, niet te klaren en niet te filteren, zonder te zwavelen tot het voorjaar op oude vaten te laten rusten en de vergisting volledig te negeren. Met mijn hand op mijn hart (en zonder een spier te vertrekken) durf ik te zeggen, dat ik mijn wijn zelfs zonder te proeven zo kan maken als ik het zelf wil”.

OP DIE MANIER KAN IK ONMOGELIJK WIJN MAKEN
Bijna boos maar zeer serieus vervolgt hij zijn betoog: "ik weet dat vergisting (fermentatie) in de kelder het bewind van grote angst is. De oenoloog is de riem en de bretels. Hij analyseert de most en gooit er van alles in om de geselecteerde gisten tot aan het einde hun werk te laten doen om vervolgens melkzuur bacteriën toe te voegen om de malolactische gisting nog meer te versnellen, want hoe sneller je alles doet des te sneller kun je zwavel toevoegen en dan hopla is ook alles snel rustig.

Op die manier kan ik onmogelijk wijn maken”.

I VICINI
Zijn witte wijnen smaken meer dan geraffineerd. Weelderig als een veldboeket en geurend naar het allerfijnste kaneelaroma. Oosterse geuren en essences maar altijd lichtvoetig, fris en delicaat. De rode wijnen worden meestal op carbonische wijze gemaakt en sommige witte wijnen ondergaan langere maceratietijden, beïnvloed door Jean-Yves' liefde voor Noord-Italiaanse "oranje" wijnen.
Deze I Vicini wijnen bestaan uit druiven die voornamelijk in Piemonte zijn verzameld van bevriende biodynamische wijnmakers, wat een unieke interpretatie biedt van druivensoorten zoals Barbera en Grignolino. Allemaal kleine juweeltjes om keer op keer van te genieten.

NIEUWE KELDER
Onlangs verhuisde Jean Yves naar een nieuwe kelder, een prachtig werkinstrument, op de hoogten van Albertville en zo dicht mogelijk bij zijn wijnstokken. De vaten zijn daar nauwkeurig gestapeld, waardoor de wijnen zich in alle rust kunnen ontwikkelen. De filosofie van Jean-Yves Péron, gecombineerd met milieuvriendelijke wijnbereidingspraktijken, wordt weerspiegeld in zijn uitzonderlijke wijnen, waarmee hij zijn stempel drukt op de wijnscene van de Savoie.